Sztywne cięgno hamulca tylnego w postaci regulowanego stalowego pręta to klasyczne rozwiązanie. Ze względu na swoja prostotę i niezawodność jest to do dzisiaj popularne rozwiązanie w tanich motocyklach z tylnym mechanicznym hamulcem bębnowym. Było ono stosowane też we wszystkich motocyklach NSU. Jednak zastosowanie sztywnego cięgna w przednim hamulcu było stosowane tylko w niektórych przedwojennych motocyklach z widelcem trapezowym (oczywiście w połączeniu z elastycznym cięgnem Bowdena). Także konstruktorzy NSU zastosowali takie rozwiązanie w "dużych OSL" czyli modelach 351/501/601 OSL.

W sporej ilości zachowanych do dzisiaj egzemplarzy OSL-ek nie zachował się jednak ten dosyć skomplikowany, wieloelementowy układ, najcześciej zastępowany odpowiednio wydłużoną linką lub montowaniem dodatkowego podparcia pancerza linki bezpośrednio na tarczy kotwicznej. Chcąc mieć jednak w pełni oryginalny motocykl trzeba te lementy odtworzyć, czemu ma pomóc niniejszy artykuł. Są już co prawda na rynku dostępne kopie, jednak nie zawsze ładnie wykonane i w pełni zgodne z oryginałem. Mając dostęp do tokarki (lub znajomego tokarza) można bezproblemowo wykonać te elementy samemu.

Prądnice Bosch B142 i B145 były szeroko stosowane w latach 30-tych w wielu motocyklach niemieckich i nie tylko (np. nasz Sokół 600 RT). Konstrukcyjnie są przystosowane do mocowania za pomocą blaszanych taśm opasających obudowę i ściskanych śrubą, przy czym właściwe ustawienie i boczne trzymanie prądnicy zapewniają dwa kołki zanitowane na podstawie i wchodzące w odpowiednie otwory na spodzie prądnicy. Prądnice tego typu były stosowane także w motocyklach NSU, a dokładnie w modelach 351 OSL (B142), 501/601 OSL (B145) oraz w późnych 501/601 TS (B145). W niniejszym artykule chciałbym skupić się na modelu OSL, który posiadał uchylne stalowe łoże prądnicy mocowane do ramy i jednolitą opaskę (w odróżnieniu od TS-a, w którym pradnica była mocowana bezpośrednio na karterze, a opaska była dzielona - dwuczęściowa).